Son Yazılar

Geçtiğimiz hafta 28 Ekim’de Londra’da İngiltere Türk Dernekleri Federasyonu’nun, 29 Ekim’de Oslo’da ise Norveç Atatürkçü Düşünce Derneği’nin düzenlediği Cumhuriyet Bayramı etkinliklerine katıldım ve konuşmacı oldum. Her iki organizasyon da yüksek katılım ve heyecan açısından çok başarılıydı. Hatta “muhteşemdi” dersek, abartmamış oluruz. Her iki organizasyonun da arkasında bir kadın vardı.

“Amiraller Duyurusu” davası; iliklerine kadar siyasidir, hukukla zerre kadar ilgisi yoktur ve operasyon geçen sene iktidarın emir ve komutası ile başlatılmıştır. Bu operasyon kapsamında 10 amiralin evine şafak baskını yapılmıştır. Operasyonun iktidar açısından amacı ise; ekonomik iflas, bölgesel ve küresel yalnızlık ve seçim kazanma şansını kaybetmiş olması nedeniyle içine düşmüş olduğu sıkışıklığı aşmak ve gündemi değiştirmekti.

Bir ülkenin yönetim sistemini genel olarak anlamak için iki kritik sorunun yanıtını bilmek yeterlidir. Egemenlik kime aittir ve kim tarafından kullanılmaktadır? Birleşik Krallık’ta (İngiltere, İskoçya, Galler, Kuzey İrlanda), egemenlik Windsor Hanedanlığı’na aittir ama bu egemenlik günümüzde sadece semboliktir ve tarihsel, kültürel, birleştirici, emperyal ve turizm değeri vardır. Egemenlik ise Birleşik Krallık Parlamentosu tarafından kullanılır ve hukuken sınırsız yasama yetkisine sahiptir.

Öncelikle, iktidarın Suriye siyasetinden 11 yıl sonra 180 derecelik bu “U” dönüşünün nedenini tam olarak kavramak lazım. Ayrıca yine iktidarın söylediklerinin ve yaptıklarının tam tersini söylemek veya yapmak ve yandaşlarının da bunları savunmak açısından sorun yaratabilecek etik ve milli değerlerinin olmadığını da bilmek lazım. Mısır, Suudi Arabistan, BAE ve İsrail başta olmak üzere birçok ülkeye de aynı şeyi yaptılar. Ama onlar pozisyonunu hiç değiştirmedi, topaç gibi dönen sadece biz olduk.