Türk Medyasının çok izlenen haber kanallarında, hemen hemen her gece tartışma programlarına şahit oluyoruz.
Psikolojik ve sosyolojik olarak incelenmesi gereken, politik fanatizmin Nirvana’sına ulaşmış bir çok politikacı, hukukçu, gazeteci ve siyaset bilimci akademisyeni izlerken, hep aklıma şu soru takılıyor.
Bir insan, doğru olmadığını bildiği, ya da yanlış olduğuna emin olduğu bir hususu, sırf çıkarı, menfaati, tarafgiri olduğu siyasi zihniyete şirin gözükme cabası ve de mensubu olduğu mahalleden gelecek baskıdan korktuğu için, ısrarla savunabilir mi?
Hadi politikacıları anladık, onlar politik davranabilirler, adları dahi öyle.
Gazetecilerin de özgürlüğü sınırlı ve sıkıntılı. Yani, basın özgürlüğü endeksinde Türkiye, iki senedir 157’nci sırada ve böyle giderse, maalesef, basını özgür olmayan ülke kategorisine geçebilir.
Ama sıfatı hukukçu olanlarla, akademisyenlerin, kafamdaki bu deli soruyla ilgili gösterdikleri tuhaf çabaları izlemek, gerçekten çok sinir bozucu.
Ya izlemeyecek ve sinirinizi bozmayacaksınız, ya da bazı konuşmalara, yorumlara, ithamlara, yalanlara ve yanlışlara tv karşısında haykırmak gelecek içinizden, ama sesinizi duyuramayacaksınız.
Neyse ki, içimizdekini az çok yazabiliyoruz bari.
