KARANLIĞA KARŞI YÜZ SAYI: TİYATRO GAZETESİ

KARANLIĞA KARŞI YÜZ SAYI: TİYATRO GAZETESİ

‘Karanlığı isteyenlerin yaylım ateşine rağmen, yaşam sahnesinde, gerçeğin sanatında rolünü oynamaktan geri durmayan TİYATRO GAZETESİ 100. Sayıya ulaştı, bu tarihte yerini almak anlamına gelir’.

Bir değerin tespiti bulunduğu yere, zamana ve koşularına bağlıdır.

Yine bu yer, zaman ve koşularda ortaya çıkma biçimi, üstlendiği görev ve bu görevin yerine getirilmesi için harcadığı çaba da ayrıca önemlidir.

Tarihte iz bırakan eserleri, olayları ve şahsiyetleri kısaca hatırlamaya çalışın.

Aklınıza ne geliyor.

Evet haklısınız.

Aklınıza gelenler o zor zamanlarda bütün sıkıntı zorluk ve engellemelere rağmen görevini yapmaya çalışan ve bu görevin yerine getirilmesi için ağır badeler ödemeyi göze alarak ışığını yansıtmaya çalışanlardır.

Pravda, Granada, Iskra v.b gazeteler…

Pablo Neruda, Nazım Hikmet,  Ferderico Garcia Lorca, Bertolt Brecht vd aydınlar…

Spartaküs İsyanı, Paris Komünü, Ekim Devrim, Ulusal Kurtuluş Savaşı vb, vd olaylar…

Bütün bunları neden hatırlattım.

Çünkü ülkemizde son yıllarda nerdeyse sanat ve sanatçının potansiyel suçlu olduğu, bu alanda yayınlanan gazete ve dergileri bırakın, insanın haber alma haklarını bile ortadan kaldırarak, yandaş ve taraf olan gazeteler dışında hepsini bertaraf eden bir döneme girdik ve halen de devam ediyor.

Heykellere ucube, resimlere şehvet, tiyatroya kışkırtıcı ve diğer sanatları da yersiz bularak kendi alanlarında sosyal, siyasal, sanatsal ve üreten felsefeden uzak dinci, bağnaz ve gerici neşriyat dünyasına uygun olmayan her şey önce baskı altına alındı.

Sonra dağıtımı yasaklandı.

Daha sonra yaşama imkânları ortadan kaldırıldı.

Ardından da birer birer kapatılarak insanların çağdaş düşünce ve yaşamdan uzaklaşması hedeflendi.

Tiyatro, opera, bale ve uluslar arası başarım gösteren klasik orkestraların ödenekleri kısıldı.

Sonra kendilerince uygun bulunmayanlar hakkında soruşturma başlatıldı.

Sanatçıları tutuklandı.

Tiyatroları kapandı.

Devle Tiyatrolarının başına Güreş Hakemleri atandı.

Günlük gazeteleri bile kendilerine yakın holdinglere peşkeş çekerek kendi yayın organları haline getirdi.

Bu minvalde tek sesli bir neşriyat ile tek tip bir haber kaynağına uyum sağlanması istendi.

Tabi ki bunun ardından dayanamayan gazete dergi ve yayınevleri kapandı.

Kapanmayanlar yandaş olmaya zorlandı.

Kendi çıkarlarına hizmet edecek olanların yaşamasına imkân sağlandı.

Hiçbir okuyucusu olmayan sıfır baskı sayısı ile yayınların her türlü imkânla devamı sağlanan çağdışı yayınlar güya ‘sanat ve ‘feyz’’ yayınları olarak lanse edildi.

Kafa karışıklığı yaratıldı.

Buna karşı direnen bağımsız gazete dergi ve yayınların ise her şeye rağmen hayretler içerisinde direnerek varlığını sürdürmesi ve görevlerini inanç birikim ve fedakârlıkla günümüze kadar sürdürmesi tarih boyunca hatırlanacak bir çabayla günümüzde de ve geleceğe de aydınlık şavklarını ileteceklerdir.

Nasıl bir dönemden geçtiğimizi yaşayan olarak biliyoruz.

Ama geleceğe not düşmek için bizim alanımızdan en çok üzerinde durulması gereken böyle bir ortamda herkesin imrenerek göstereceği ve örnek diye bütün dünyanın hakkını vereceği bir gazete var.

Evet,bütün imkânsızlıklara rağmen fedakârca çıkarılan bir gazete: TİYATRO GAZETESİ.

Maalesef bizim mahalledekilerin bile görmezlikten geldiği çoğu kez farkına bile varmak istemediği bir gazete.

Bizlerin acımasızca özeleştiri vermesi gereken konuyu başka yazıya bırakalım.

Bu gazetenin çıkması için varını yoğunu ortaya koyanlar başka bir işi yaparak yâda sanat hayatlarına devam ederek çok iyi imkânlarla yaşamını sürdürebilirlerdi. Her biri tiyatronun birçok alanında yazar, oyuncu, yönetmen ve eğitimci olmanın imkânlarıyla Ulusal hata uluslar arası başarılara imza atan ve atabilecekte olan birikim inanç ve başarıları ile ispatlamış olmalarına rağmen bu amaçlarından vazgeçmeden TİYATRO GAZETESİ yayınını sürdürerek her cefaya göğüs germişlerdir.

Herkes sanatçı oyuncu ve diğer alanlarda şan şöhret ve rahat olmanın tatlı suyunda gezerlerken de bunların tanıtımlarını yapmışlar ve halk ile hedef kitleye ulaşmalarını sağlamışlardır. Onların bütün eksikliklerini gördükleri halde bu imkânların hiç bir zaman bitmeyeceğini düşünenlere bütün bunları kaybettiğinde de hiçbir şey olmamış gibi onların haklarını sahip çıkarak savunmuşlardır.

Ülkenin en karanlık günlerinde bütün perdeler tek tek kapanırken sahnelere veda eden oyuncu ve guruplara moral vermek için festival düzenleyen ödül veren tiyatroları bir araya getiren oluşumlarla öncülük yapanlara ve bezende kendisi buna soyunarak ANADOLU TİYATRO ödüllerini bir umuda dönüştürmüştür.

Tiyatronun en ücra köşelerine nerede bir tiyatro sever varsa TİYATRO GAZETESİ orada diyerek temsilciler ve bu temsilcilerin fedakârlığı ile buranın gözü kulağı olanlarla bütün ülkeden ortak haberlerin yayılmasını sağlamıştır.

Yurt dışında ki etkinlik ve gösterilere ile festival ve davetlere de kılavuzluk yapmış ile ortak çalışma koşuları yaratmıştır.

Haksızlığa uğrayan tutuklama ve tiyatro ile sanatın her alanında ki antidemokratik baskılara karşı direnenlerle aynı safta olmanın tarihi sorumluluğu ile davranmıştır.

Bütün bunları da yaparken dilini davranışını ve çabalarını sanatsal tavır estetik ve etik davranışlarından ödün vermeden yapan TİYATRO GAZETESİ 100 sayıya ulaşmanın haklı gururunu yaşamıştır.

Aslında bütün sanat tiyatro ve çağdaş yaşama ulaşmak isteyenlere yaşatmıştır.

İlmik ilmik, halka halka, tuğla tuğla, satır satır bir yapıya temel teşkil eden gelişmelerin sonuna ulaşmak isteyen eserler için Tiyatro sahnesinin gerçek yaşamında ki yerinde karanlık severlerin BÜTÜN YAYLIM ATEŞİNE RAĞMEN ROLÜNÜ OYNAYARAK günümüze yani 100. Sayıya kadar gelme başarısını göstermiştir.

Bu sayı da başata ülkemiz olmak üzere belki de Dünya da hiçbir kurumdan destek almadan bu kadar uzun ömürlü TİYATRO GAZETESİ yoktur.

Varsa da ülkemizde yukarda anlattığım koşulara rağmen bu yolda meşaleyi bunca sene ve 100. Sayıya ulaştıran hizmetlerinden dolayı ne kadar teşekkür etsek azdır.

TİYATRO GAZETESİ ‘nin kuruluşundan bu yana emek veren ve bu güne getiren herkesin yapmış olduğu hizmetleri tarihçiler değerlendirecektir.

Zor zamanların eserleri olanları TARİH asla unutmaz. Hele yazılı olanlar belge olarak kalacaktır.

 TİYATRO GAZETESİ ve onun bu güne gelmesini sağlayanlara bütün tiyatro severlerin bir borcu vardır.

Bunu ödemek içinde çok şey yapmaya gerek yok:  Yapılanları görmek, okumak, okutmak ve bu güne getirenlere karşı saygı sevgi dolu bir teşekkürle hatırlayarak sahip çıkmaktır.

Yaşasın TİYATRO GAZETESİ,

NİCE YÜZ SAYILARA, NİCE YÜZYILLARA,

Kalın Sağlıcakla.

25 HAZİRAN 2019 Cenevre