2-3 haftadır, her türlü sosyal medya platformunu kullanarak yırtındık, durduk ve meal olarak dedik ki;
“Bu virüs çok hızlı yayılıyor, tedbir almamak da, tedbirleri peyderpey almak da doğru değil.
Virüs, bulaştıktan sonra, iki haftalık kuluçka süresi var, dolayısıyla bir sürü taşıyıcı kişi birbiriyle irtibat halinde. Bu işin tek çaresi sert ve kesin olarak alınabilecek tüm tedbirleri bir anda almaktır.”
Hatta, örnek olarak da KKTC’yi verdik.
Türkiye’de ve KKTC’de vaka sayıları birbiriyle aynıyken, (ki bu rakam 6’ydı) ve KKTC’de her yer kapatılıp kısmi sokağa çıkma uygulamasına geçilmişken, Türkiye’nin tedbirleri yavaş yavaş arttırdığını, bunun yanlış olduğunu, virüsün yayılmasına bu şekilde engel olunamayacağını ifade ettik.
Sonuçta bugün itibariyle, (4 Nisan 2020) KKTC’deki pozitif vaka sayısı SIFIR iken, Türkiye’deki vaka sayısı, günlük 3.013 ve toplamda 23.934’e çıkmış oldu.
Elbette ki, iki ülke büyüklük ve nüfus açısından kıyas kabul etmez, ama tedbirsizliğin dayanılmaz hafifliği, git gide daha net belirginleşiyor maalesef.
