1990’lı yıllardan itibaren bu milletin yaşadığı karanlık katliamlarda karşımıza hep aynı rakam çıkıyor.
33.
24 Mayıs 1993’de Bingöl’de şehit edilen silahsız masum askerlerimizin sayısıydı, 33. Silahsız vatan evlatları, hain teröristlerce katledildi ve bu olayın sorumluları maalesef bulunamadı ve yargılanmadı.
2 Temmuz 1993 Sivas’da Madımak otelde katledilen ozanlarımızın sayısı da, aynı, 33. İnsan yakma hoyratlığını yapan ve yaptıranlar, engel olmayan, olamayanlar hala hesap vermediler.
Peki, bugün andığımız, yani 5 Temmuz 1993’de, bundan 27 sene evvel meydana gelmiş ve hala tam olarak aydınlatılamamış, failleri bulunamamış ve adalete teslim edilememiş, Başbağlar’da katledilen köylülerimizin sayısı kaç? Yine 33.
1993 yılında ülkece yaşadığımız bu musibetlerde katledilen vatan evlat sayılarının hep 33 olması, katillerinin ve sorumlularının hesap vermemesi tesadüf müydü, ya da altında sembolik bir mesaj mı vardı, ya da bu rakam psikolojik bir üst sınır mıydı?
20 Şubat 2020’de, Suriye’de, İdlip saldırısında şehit olan askerlerimizin sayısının da 33 olduğunu hatırlayalım.
Yine ne 32, ne 34. Ne az, ne çok.
Yaşanan tüm katliamlarda karşımıza çıkan bu rakam, enterasan geldi bana. Çıkar belki bir araştıran, varsa öğreniriz bu işin gizemini.
Başta, bugüne özel Başbağlar katliamı olmak üzere, bu ülkenin düşmanları tarafından katledilen tüm köylü, asker ve ozanları saygı ve rahmetle anıyor, bu katliamları gerçekleştiren ve arkasında duranların cezalarını çekecekleri günleri görmeyi ve bir daha bu milletin böyle katliamları yaşamamasını canı gönülden diliyorum.
