KONFORZUM
Çağdaşlık bazan tehlikeleri de beraberinde getirir.
Günümüzde insanların teknolojiden, beslenme biçimine ve yaşamın şebekeye (Net Work’a) dahil olan kolaylık zincirlerinden kaynaklanan koşulardan dolayı son zamanda insanların kapanan ve zamanını büyük kısmını içerde geçiren bir yaşam başladı.
İnsanlar bütün haberleşmeleri sosyal medya ve internet üzerinden görüntülü olarak yapabiliyorlar.
Acıktıkları zaman, bütçesine göre en ucuzundan en pahalısına ağızlarının tadına göre sipariş verebiliyorlar.
Olmak istedikleri yere gitme ihtiyacı duymadan görüntülü bir gezi yapabiliyorlar nereye gitmek istiyorlarsa bilgisayardan yurt içi yurt dışı turizm veya herhangi bir sanat spor etkinliğini izleyebiliyorlar.
Ev içinde bile aynı odada olmalarına rağmen ellerinde ki cep telefonları ile sohbet etme yöntemini kullanıyorlar.
Mutfakta ki hazır içecek ve yiyecekler çaba sarf etmeksizin neredeyse burun kıvırma hareketi misali önünüze gelecek gibi.
Bütün bunlar giderek insanları dışarda ki dünyadan ve insanların biri birleriyle bir araya gelerek canlı olarak kuracakları ilişkiden salt tek başına bir dünya kuran ve düşünce ve vücut yapısı da ona uygun olarak evrimleşen bir yapıya doğru dönüşüyor.
Bu yaşam biçimi olanak olan için iyi mi, kötü mü oluyor, onu zamanla daha iyi anlıyoruz.
Çünkü bu olanaklar ayni zamanda kilo alan, hareketsiz insanlardan ve doğadan dolayısıyla oksijeni bile suni klimalardan temin eden bu yaşama aslında KONFOR diye tabir etiğimiz olanakların ZUM diye tabir edeceğimiz bağımlılığı beraberinde getirmektedir.
Bu yaşama biçimi obez, şeker hastalığı, KOAH ta adı verilen ve günden güne artan psikolojik yalnızlığın getirdiği çağın rahatsızlıklarına nüfus kazandırmaktadır.
Çocuk yaşlarda yine potonsiyel ortam yaratan anne ve babalarından dolayı yeni doğanlara geçen bu durum artık gözle görünen bir hal almaktadır.
ABD de bu ise artık nüfusun neredeyse 1/3 ne denk gelmeye başladı.
Ülkemizde de görünen bu geleceğin önüne geçmek için ailelerin çocuklarına da bu durumun yaratacağı sorunlardan kurtulmak için tüm vücudumuzun organlarına gerekli ihtiyacı sağlayan hava ve enerji depolamak için deniz, ova dağ, bayır kısacası kapalı ortamların dışına çıkarak yeniden DOĞAL yaşama ve DOĞA ile yaşamaya başlamalıyız.
KONFOR denilen kapalı ortamda koltukta oturarak yaşanılan ve ZUM adı verilen bağımlılıktan benim adına KONFORZUM adını verdiğim bu tehlikeden kurtulmamız şart.
Yoksa Önce organlarımızı sonra düşünce ve aklımıza sirayet bu tehlikeyle ruhumuzu kaybedeceğiz.
Kalın sağlıcakla
